هورمون ها ترکیبات شیمیایی هستند که از یک بافت یا سلول انفرادی ترشح شده و به طور مستقیم وارد خون می شوند. پس از ورود هورمونها به خون از این طریق به سلولهای هدف خود میرسند. در سلولهای هدف، گیرندهی همان نوع هورمون وجود دارد. پس از اتصال هورمون به گیرنده خود فعالیت بافت هدف را تحت کنترل قرار میدهد.
عملکرد هورمونها در سه سطح کل بدن, سلولی و مولکولی تقسیم بندی میشوند.
هورمونها یا از طریق غدد سیستمیک مانند غده هیپوفیز, تیروئید یا پانکراس ترشح میشوند و یا از طریق کلیه،قلب و بافت چربی و معده ترشح میشوند.
هورمونها بر اساس ساختار شیمیایی شان به سه دسته تقسیم میشوند:
هورمونهای غیر استروئیدی محلول در چربی نبوده و به راحتی نمی توانند از غشا عبور کنند. این هورمونها شامل هورمونهای پپتیدی و هورمونهای مشتق شده از اسید آمینه (آمینی) میباشد.هورمونهای پپتیدی از چندین اسید آمینه تشکیل شده که از طریق پیوندهایی به نام پیوندهای پپتیدی به یکدیگر متصل شدهاند.هورمونهای اپی نفرین و نور اپی نفرین از بخش مرکزی غده آدرنال (فوق کلیه) و همچنین تیروکسین و تری یدوترنین از غده تیروئید جز هورمون های آمینی میباشند. هورمون ضد ادرار، انسولین و اریتروپویتن مثالهای از هورمون های پپتیدی هستند.
این هورمونها از کلسترول منشا میگیرند و ساختار شیمیایی آنها شبیه کلسترول است از آنجایی که این هورمونها محلول در چربی میباشند به راحتی از غشا عبور میکنند. این هورمونها شامل هورمونهای قشری آدرنال، استروژن و پروژسترون، تستوسترون و جفت میباشند. گیرندههای این هورمونها در سیتوپلاسم و هسته قرار دارند.
هورمونهایی که بین سه تا نود و نه آمینو اسید دارند در این دسته قرار میگیرند. مثل هورمون رشد و انسولین