گاهی حجم کربوهیدرات مصرفی به گونه‌ای است که بیماران دیابتی و افرادی که در مرحله پیش دیابت هستند را تهدید می‌کند. تنظیم بار گلایسمیک و محاسبه آن یک اقدام حیاتی در طراحی رژیم غذایی این افراد است. رژیم غذایی با GI پائین به دنبال انتخاب مواد غذایی است که فرآیند تبدیل انرژی آنها سرعت کندتری دارد. در ادامه به بررسی رژیم شاخص گلایسمیک و دیابت می‌پردازیم
این شاخص را بر اساس سرعت شکستن مواد غذایی در بدن به گلوکز طبقه بندی می‌کند. غذاهای با GI پائین به آهستگی با گلوکز تبدیل شکسته می‌شوند. سرعت هضم آنها آهسته است و اسپایک انسولینی را به همراه ندارند و از این حیث انتخابی عالی برای افراد دیابتی هستند. خانواده بری‌ها مثل تمشک، ذغال اخته و نان‌های تهیه شده از چند غله، سبزیجات پهن برگ از این دسته هستند.
این غذاها در مقایسه با غذاهای GI بالا، ارزش غذایی بالاتری هم دارند. با گرسنگی به مقابله می‌پردازند و خلق و خوی شما را کنترل می‌کنند. نکته حیاتی این است فقط شاخص گلایسمیک پائین هدف طراح رژیم نیست، بلکه باید میزان کربوهیدرات هر ماده غذایی را هم اندازه گرفت. در غیر اینصورت بازهم سطح قند خون دچار اختلالاتی خواهد شد. در ادامه چند نکته حیاتی دیگر را می‌خوانید:
