زمان تخمینی مطالعه: ۳ دقیقه
شما به عنوان مربی چرا تنببیه میکنید و چگونه تنبیه میکنید؟
این نوع مربیان از کارآموزاشان به عنوان کیسه بوکس استفاده میکنند. آنها از همسر خود، مشکلات زندگی خود، بیخوابی و خستگی، مشکلات مالی، اضطراب یا افسردگی در رنجند و با تنبیه کارآموز به ارامش موقتی و بعد احساس گناه و پشیمانی میرسند. امّا فردا روز از نو روزی از نو! اگر جزو این دسته مربیان هستید باید ریشه های مشکلات زندگی خود را پیدا و حل کنید قبل از این که آسیب جدی و غیر قابل جبران به مردم بزنید.
این افراد در کودکی به دلیل تنبیهات بسیار آسیب خوردهاند و شاگرد را یک موجود ناتوان میبینند که باید زیر فشار محکم شوند. توانایی همدلی در این افراد به دلیل سختگیری والدین و مربیان شکل نگرفته و نمیتوانند خود را جای کارآموز بگذارند و احساسات او را درک کنند.
این مربیان با تمرین میتوانند همدلی را بیاموزند. کافی است از خود سوال کنند اگر من جای کارآموز بودم الان چه احساسی داشتم و از مربی چه میخواستم؟
که مطمئنم در زمان تنبیه، عصبانی نیستم، به کارآموزم کار خوب را آموختهام، مطمئنم در حد توان اوست، مطمئنم روش تنبیهی آسیب زننده نیست و منصفانه است، زمان تنبیه محکم و ارام و صبور مهربانم البته هرچند جدی و حتی خشمگین و حرمت و شخصیت خودم را از بین نمیبرم.
این افراد هدفشان آموزش و پرورش کارآموزان است. به شاگرد به عنوان یک انسان احترام میگذارند و برایش حرمت قایلند. تمایلی ندارند با خرد کردن شاگردان او را مجبور کنند مطابق میل آنها رفتار کند یا از آنها اطاعت کند.
کارآموز و توانایی های او را میشناسند، توانایی درک احساسات فرد متقابل و همدلی را دارند.
فکر میکنید جزو کدام دسته هستید؟