زمان تقریبی مطالعه: ۶ دقیقه
در این مقاله با ۸ ابزار برای شناخت و تشخیص چرندیات دیگران آشنا میشویم.
مقصود آن نوع شکاکیتی که در حوزه اخلاق مذموم است، نیست. شکاکیت در حوزه فردی و اخلاقی با شکاکیت در حوزهی اندیشه متفاوت است. شکاکیت در حوزه اندیشه یعنی با هر گزاره فکری و یا علمی که مواجه میشویم به درستی آن شک کنیم و تنها آن را با دلایل محکم و مستدل بپذیریم.
اگرچه ذکر منبع و یا نقل قول کردن از شخص موثقی الزاما دلیلی بر درستی ادعا نیست، امFFا نه آنقدر وقت داریم و نه آنقدر معلومات که دربارهی تمام جوانب زندگی بسیار پیچیده در دنیای امروز تخصص پیدا کنیم. پس باید در بسیاری از امور به نظر کارشناسان متخصص و یا منابع معتبر اعتماد کنیم. هر سایت و یا حتی کتابی الزاماً منبع معتبر نیست. هر سایتی که به زبان انگلیسی هم هست همینطور.
خواص آسپرین رو با رمز « ۴A » به خاطر بسپارین تا فراموش نشود
گوگل کردن را به بخشی از زندگی روزانه خود اضافه کنید. شما تقریباً درباره همه چیز میتوانید اطلاعات وسیعی در اینترنت بیابید. اگرچه پیدا کردن اطلاعات مورد نظر و مرتبط با موضوع از منابع معتبر در دنیایی از اطلاعات، مهارتی است که نیاز به آموزش و تمرین دارد، امّا در بسیاری از موارد با یک سرچ ساده میبینید که منبع ذکر شده وجود خارجی ندارد و یا مخدوش است.
باز هم یکی از نشانههای عمومی چرندیات استفاده از کلمات قلمبه سلمبه یا مبهم است. استفاده از کلماتی مانند فیزیک کوانتوم، انرژی کیهانی، نسبیت، انرژی افراد، اشعهی مواد و …الزاماً به متن اعتبار نمیبخشند. اتفاقاً اگر دیدید در استفاده از چنین کلماتی اغراق شده است به اعتبار متن شک کنید. خیلی از کلمات هم در این متون مبهم هستند.
دکتر سمیعی جراح حاذق ایرانی در حوزهی مغز و اعصاب است. این امر مستلزم این نیست که ایشان در فلسفه، تاریخ، عرفان، سیاست، هنر، ادبیات و سایر حوزههای اندیشه بشری متخصص باشند و جملاتی به ایشان منتسب شود و این انتساب دلیلی بر درستی گزارهها شود. انتساب متنی به ایشان در حوزههای تخصصی بیارتباط، اثری در قدر و ارزش متن نمیگذارد.
دانشتان را درباره انواع مغالطه افزایش دهید. چرا که آنها یکی از مهمترین ابزار فریب در استدلال، حقه و سو استفادههاست. مغالطه حقهای در استدلال است که نویسنده یا گوینده وقتی میخواهد نتیجه یا ادعایی را به شما بقبولاند ممکن است از آن استفاده کند. البته در بسیاری از مواقع خودمان هم بدون اینکه آگاه باشیم ممکن است در گفت وگوهای روزمره، ابراز نظرات و یا متنهایی که مینویسیم از مغالطات استفاده کنیم. آگاهی از انواع مغالطات علاوه بر اینکه باعث میشود فریب چرندیات را نخوریم سبب شده خودمان هم آدمهای معقولتری بشویم و عقاید و نظراتمان انسجام منطقی بیشتری داشته باشد.
هشدارهای مهم در حوزه سلامت و ایمنی را معمولاً رسانههای خبری، تلوزیون و روزنامههای کثیرالانتشار اعلام میکنند. اگر داعش خرماهای آلوده به اکسالات آمونیوم تولید کرده و به ایران فرستاده باشد این امر در تلگرام از طریق خاله اقدس به گوش ما نمیرسد. مواردی مانند پپسی فلج کننده، برنج مسموم، سرطانزا بودن پوشش روی کارت شارژ و امواج سرطانزای موبایل و مواردی ازین دست اگر هم استثنائا از چرندیات نباشند توسط نهادهای ذیصلاح به طور عمومی اعلام میشوند.
و در آخر
پرداختن به دلایل روانشناختی و اجتماعی گسترش چرندیات و میل عمومی برای بازنشر آنها در جامعه امری است که متخصصان علوم اجتماعی و روانشناسی باید بدان بپردازند و از حوزهی تخصصی نگارنده خارج است. امّا به نظر میرسد سرانه مطالعهی ناچیز، اطلاعات بسیار اندک از چیستی علم و چگونگی کارکرد آن و فقدان برنامهای برای تقویت مهارت تفکر نقادانه در مدارس و دانشگاهها از دلایل عمدهی رشد چرندیات و همهگیری آن در جامعه است. در انتشار و بازنشر مطالب وسواس داشته و متوقفکنندهی چرخهی شایعات و چرندیات باشیم.