همه تمرینات را می‌توان در یک طبقه بندی جامع قرار داد. این طبقه بندی از ۳ فاز تشکیل شده است و هر فاز بدنسازی مشخصات مربوط به خودش را دارد. بین همه این فازها اورلپی وجود دارد که در دوره‌های کالج علی مربیگری از سرفصل‌های اختصاصی طراحی تمرین به حساب می‌آید. بنابراین بدون تسلط به این سرفصل‌ها شما نگاه دقیق و عمیقی نسبت به دور نمای آینده تمرینات نخواهید داشت. در این مقاله خصیصه‌های هر فاز را به صورت جداگانه بررسی می‌کنیم.
سه فاز از تمرینات بدنسازی عبارتند از:
نام این فاز تا حدی مفهوم و هدف آن را مشخص می‌کند. متدهایی که در این فاز مورد استفاده قرار می‌گیرند. مقدار زیادی انرژی (ATP) می‌سوزانند. گلوکز با سرعت بالایی سوزانده می‌شود. اگر تغذیه در جایگاه مناسب باشد این محرک بهترین اقدام برای تغییرات بادی کامپوزیشن خواهد بود، در غیر اینصورت با افزایش خستگی سیستم عصبی مرکزی و افزایش سطح استرس نتیجه نهایی خوشایند نخواهد بود.
مشخصه‌های فاز متابولیک در تمرینات بدنسازی عبارتند از:
گمان کنم با لفظ هایپر روفی در مقالات مختلف برخورد زیادی داشته‌اید. در این فاز به دنبال محرک‌هایی هستیم که سنتز پروتئین عضلانی را ارتقا دهند و نهایتاً منجر به افزایش سایز سلول عضلانی شوند. به علاوه در این فاز قصد داریم تعداد سلول‌های عضلانی را هم افزایش دهیم.
مشخصه‌های فاز هایپتروفی در تمرینات بدنسازی عبارتند از:
در این فاز ایجاد سازگاری‌های سیستم عصبی هدف عمده اصلی ماست. این فاز را با فاز قدرت اشتباه نگیرید. در این فاز، به کارگیری واحدهای حرکتی بیشتر به دنبال بهینه‌سازی نورولوژیک هستیم و به سراغ بارهای تمرین سنگین‌تر و ثبات بیشتر در اجرای حرکت می‌رویم.
مشخصه‌های فاز نورولوژیک عبارتند از:
