برخی دیگر معتقدند وجود یک عفونت ویروسی در سلولهای استخوان زمینه ساز بیماری است ولی این نظریه هنوز در مرحله فرضیه و آزمایش است و اثبات نشده است.
علایم بیماری پاژه چیست ؟
از آنجائیکه این بیماری سبب میشود بدن فرد استخوانسازی را سریعتر از افراد عادی انجام دهد، این سرعت در استخوانسازی مجدد سبب ایجاد بافت استخوانی نرم و ضعیفی میشود که منجر به درد، تغییر شکل ظاهری اندامها و شکستگیهای بیمورد شود.
بیماری ممکن است تمام یا بخشی از نواحی بدن را درگیر کند و نشانه ها و علایم فرد وابسته به محل درگیر متفاوت خواهند بود:
درگیری لگن سبب درد مفصل ران میشود.
درگیری استخوانهای جمجمه سبب ناشنوایی یا سردردهای شدید میشود.
درگیری استخوان فقرات سبب فشار روی ریشه عصب نخاعی و درنتیجه درد و بیحسی و برق گرفتگی در دست و پا میشود.
درگیری استخوان ساق پا سبب خم شدن آن و پای پرانتزی میشود.
همچنین این خم شدن و در نتیجه اعمال فشار روی مفاصل مجاور سبب آرتروز زانو یا ران میشود.
بیمارى پاژه اغلب به هیچ وجه علامتدار نمىشود و در پرتونگارى اتفاقى که بهعلت بیمارىهاى دیگر انجام مىگیرد، کشف مىشود.
در سایر موارد ممکن است درد موضعى وجود داشته باشد که شبها بدتر مىشود. در صورت گرفتارى جمجمه سردرد ممکن است بروز کند.
کرى و تغییر شکل جمجمه ممکن است ایجاد شود. استخوانها همچنین ممکن است دچار تورم موضعى در محل ضایعات استخوانى شوند و این ضایعات ممکن است گرم و حساس گردند و به راحتى بشکنند.
اگر این ضایعات خیلى وسیع باشند، ممکن است در اثر افزایش زیاد جریان خون داخل آنها، نارسائى قلبى ایجاد شود.
درمان بیماری پاژه چیست ؟
درد را مىتوان با مسکنهائى مثل آسپیرین یا ایبوپروفن برطرف کرد.
اگر درد خیلى شدید باشد، پزشک ممکن است هورمون کلسیتونین یا داروى سیتوتوکسیک را که داراى اثر سمى روى سلول است و میترامایسین را براى مهار ضایعات بیمارى پاژه تجویز کند.