بیماری ام.اس یک بیماری مربوط به سیستم عصبی مرکزی است که هنوز علت بروز آن در بدن شناخته شده نیست. افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، به مرور با ناتوانی های حسی و حرکتی روبه رو می شوند.
ما با ورزش می‌توانیم قدرت عضله، میزان تحرک و نوع تحرک او را در جامعه تنظیم کنیم و کیفیت زندگی او را بهبود ببخشیم البته ورزش خودش اگر به صورت کنترل نشده و هدفمند زیرنظر متخصص انجام نشود، می‌تواند یکی از محرک‌های عود ام. اس در افراد باشد.
برای درمان بیماری ام اس، باید از ورزش‌های استفاده نمود. بیشتر تمرینات ورزشی به این بیماران در محیط آبی پیشنهاد می‌شود تا کنترل دمای محیط نیز به ساده ترین شکل امکان پذیر باشد.
حتماً لازم است زیر نظر متخصص چند جلسه تست ورزشی انجام شود تا بیمار به تمریناتی که باید انجام دهد مسلط شود و نکته دیگر آن است که تمرینات باید متناسب با نیاز بیمار طراحی شود. به عنوان مثال در فردی که به دلیل ابتلا به ام.اس دچار ضعف عضلات تحتانی و کاهش تعادل شده ما نمی توانیم پیاده روی و دوچرخه سواری را توصیه کنیم؛ شاید لازم است ورزش ها برای اندام تحتانی تعریف شوند یا برعکس.
