تفاوتهای فردی در زمینههای شناختی باعث میشود هر فردی به محرکی متفاوت در تعلیم پاسخ دهد. پس بهتر است مربیان و افراد انواع روشهای یادگیری را تمییز دهند و مدل مختص خودشان را پیدا کنند.
روشهای یادگیری عبارتند از:
این افراد باشنیدن یادگیری فعال دارند و چنانچه از مرحله عملی شروع کنند تمرکز خود را از دست میدهند.
این افراد تا مشاهده نکنند از گرههای یادگیری و شک ذهنشان گذر نمیکنند. پس بهتر است در حین آموزش عملی نکات تئوری را یاد بگیرند.
در واقع تقلید کردن گام نخست آنها در یادگیری است. البته مربی حاذق پس از این مرحله موظف است شخص را وارد مرحله چالش کند و از او خلاقیت را طلب کند.
این اشخاص حتما باید کاری انجام دهند تا یاد بگیرند. نظریات و توضیح مفصل به آنها کمک زیادی نمیکند.
درواقع این شاگردان باید در مرحله سخت و موقعیت پرفشارتری قرار گیرند تا یاد بگیرند. ساده سازی در آموزش آنها را کسل میکند.
تا لذت و آرامش در کار نباشد آنها چیزی یاد نمیگیرند.
در اصل این کارآموزان به دنبال یک معلم و مربی قدرتمند و مسلط هستند تا اطمینان آنها برای ادامه یادگیری حاصل شود.