درمان آنمی آپلاستیک چیست ؟
بهمن ۳, ۱۴۰۰
انواع و راه تشخیص واسکولیت چیست ؟
بهمن ۳, ۱۴۰۰۷ دلیلی که مربیان را در باشگاه ورزشی غمگین می‌کند
زمان تخمین زده شده مطالعه: ۴ دقیقه
به جرات می‌توان گفت که هر کارمند، کارگر یا مدیر یا مربی موفقی در جهان به بقیه توصیه می‌کند همان کاری را انجام دهند که دوستش دارند؛ چرا که آنها بر این اعتقادند کار کردن یک نوع سرگرمی و تفریح است که باعث شادی و لذت بردن افراد می‌شود. حال سوال اینجاست که چه عواملی باعث ناراحتی مربی در حرفه مربیگری می‌شوند؟
۷ دلیلی که مربیان را در باشگاه ورزشی غمگین می‌کند
- ۱) در باشگاه این فرصت را ندارید که خودتان باشید
- ۲) فکر می‌کنید که حقوق و مزایای کافی به شما پرداخت نمی‌شود.
- ۳) کنترل اندکی بر کارتان دارید یا اصلاً کنترلی بر آن ندارید.
- ۴) شما در کارتان هدف مشخصی را دنبال نمی‌کنید.
- ۵) اصول اخلاقی مورد قبول شما با اخلاقیات مورد نظر باشگاه همخوانی ندارد.
- ۶) اولویت‌های کاری شما با اولویت‌های اعلام شده توسط باشگاه
- ۷) کارتان با شخصیت‌تان همخوانی ندارد
۱) در باشگاه این فرصت را ندارید که خودتان باشید
گاهی مدیران و روسا باشگاه ها از این بیم دارند که خود واقعی افرادشان آن چیزی نیست که آنها بخواهند و اینکه ممکن است این شخصیت واقعی با وظایف شغلی‌شان منافات داشته باشد. برای حل این مشکل باید به مدیران این اطمینان خاطر را داد که بروز منِ واقعی افرادشان نه تنها مزاحم کار کردن آنها نخواهد شد، بلکه از طریق افزودن بر شادکاری آنها به افزایش بهره‌وری شان کمک می‌کند.
۲) فکر می‌کنید که حقوق و مزایای کافی به شما پرداخت نمی‌شود.
هنگامی که یک مربی فکر کند در حال انجام دادن کاری بی‌ارزش است، آنگاه احساس افسردگی و نا امیدی بر او مستولی خواهد شد. برای حل این مشکل می‌توان در هر شغلی به دنبال جنبه‌های مثبت و منطبق با ایده‌آل‌ها و خواسته‌های خود شد و با برجسته‌تر کردن آنها نوعی احساس شادی خود ساخته به دست آورد. فراموش نکنید که شما مسئول ارزش آفرینی هستید و مردم براساس ارزش های ایجاد شده توسط شما به دنبال خدمات منحصر به فردتان می‌گردند.
۳) کنترل اندکی بر کارتان دارید یا اصلاً کنترلی بر آن ندارید.
برای پرهیز از این احساس منفی، باید به افراد یکسری اختیارات داد تا آنها احساس عاملیت و خودکارآمدی بیشتری داشته باشند. پیشنهاد من به مسئولین باشگاه‌ها این است که وظایف مشخصی را بر اساس توانمندی‌های مربیان به آنها محول کنند و به هیچ وجه یک مربی را برتر از دیگران جلوه ندهند.
۴) شما در کارتان هدف مشخصی را دنبال نمی‌کنید.
بسیاری از افراد به این دلیل شغلی را انتخاب می‌کنند که دیگران در مورد آن کار خیلی تعریف کرده‌اند یا اینکه قصد داشته‌اند از منافع مادی آن کار منتفع شوند. امّا این انگیزه‌ها پس از مدت کوتاهی رنگ می‌بازند. برای حل این مشکل لازم است که به‌طور مداوم نسبت به تعیین مسیرهای جدید و وسوسه‌کننده برای طی کردن مسیر شغلی گام برداشت. تعیین هدف به شما به عنوان یک مربی کمک می‌کند تا حرکت کنید و این احساس ناخودآگاه موجبات پیشرفت شما را آماده می‌کند. برای خودتان اهداف هفتگی، فصلی و سالیانه در نظر بگیرید.
۵) اصول اخلاقی مورد قبول شما با اخلاقیات مورد نظر باشگاه همخوانی ندارد.
در چنین حالتی یک نوع احساس غم و اندوه وجود افراد را فرا خواهد گرفت که موجب می‌شود آنها دل و دماغ کار کردن نداشته باشند. برای حل این مشکل لازم است که پاره‌ای مذاکرات شفاف بین مرببان و روسا و مالکان باشگاه‌ها صورت گیرد تا عوامل مشکل ساز و تعارض‌آمیز از نظر اخلاقی بین طرفین به حداقل برسد.اگر این مذاکرات به نفع شما هم پیش نروند حداقل مسیر روبروی شما مشخص می‌شود.
۶) اولویت‌های کاری شما با اولویت‌های اعلام شده توسط باشگاه
اگر شما به این نتیجه برسید که فعالیت‌های مهمی در باشگاه باید انجام پذیرند که از نظر مافوق‌هایتان فاقد اهمیت شمرده می‌شوند مشکلی بین شما و باشگاهتان روی می‌دهد که ناشی از تفاوت در اولویت‌ها و نگرش‌هاست که برای حل آن حتما باید نقاط مشترکی بین اولویت‌های دو طرف شناسایی و پیگیری شوند.ثبت و پذیرش اولویت‌ها باعث می‌شود تا علاوه بر مشخص شدن نقشه کار، همدلی بیشتری برای تعاملات محیط باشگاه ایجاد شود.
۷) کارتان با شخصیت‌تان همخوانی ندارد
متاسفانه بسیاری از مربیان براساس ظواهر به مربیگری روی می‌آورند. بهتر است قبل از انتخاب این شغل به ماهیت مربیگری و الزامات و ویژگی‌های شخصیتی مورد نیازش نگاهی عمیق بیندازید.
