آیا استرس اکسیداتیو کاملاً مضر است؟
هنگامی که شما فعالیت جسمانی شدید یا نستاً شدیدی انجام میدهید، استرس اکسیداتیو یکی از پیامدهای اجتناب ناپذیر این تمرینات محسوب میشود.
این استرس درونی عضلات باعث افزایش سازگاری به فعالیت بدنی و در نتیجه قوی تر شدن بدن خواهد شد. بنابراین استرس همانند شمشیر دو لبهای است که هم مفید به نظر میرسد و هم مضر. آنتی اکسیدانها و مثل ویتامین E و C مسلماً میزان آسیب عضلانی را کاهش میدهند و موقعیت بازیابی بدن را فراهم میکنند.
از این نکته میتوان اینگونه استنباط کرد که درفازهای تمرینی خاص که الزاماً ریکاوری سریعتر هدف ماست میزان مصرف آنتی اکسیدان ما بهتر است افزایش یابد. در صورتی که شما از دوزهای بالای آنتی اکسیدان استفاده کنید و شدت تمرینی شما، همچنین فرکانس تمرینی قابل ملاحظه نباشد، سازگاری تمرینی ایجاد نخواهد شد و این به معنی کاهش رشد خواهد بود.
نکته دیگر اینکه مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان از مکملهای حاوی این مهم از میزان کمتری بهره میبرند. اگر فعالیت بدن شما بسیار شدید و استراحت شما محدودتر شده است توجیه میشود با نظر پزشک مکملهای حاوی آنتی اکسیدان نیز در کنار برنامهی تمرینی و غذایی خود استفاده کنید.
سخن آخر اینکه تمامی مواد مفید و مانع الزاماً مناسب همهی افراد نیستند و این تفاوتهای فردی شما میباشد که نیاز شما را تعیین میکند. تفاوتهای فردی با در نظر گرفتن اهداف واقعی، اولین نکته ضروری به هنگام انتخابهای تمرینی و غذایی به چشم میخورند.